Logesyndroom
Een klacht die geleidelijk ontstaat, maar voor veel ongerief zorgt is het logesyndroom van het onderbeen. Deze klacht komt voor bij hardlopers, schaatsers en skeeleraars maar kan ook ontstaan door wandelen in het dagelijks leven. Het betreft een pijn aan de zijkant van het onderbeen, welke meestal pas ontstaat na enige tijd activiteit of bij hogere intensiteit inspanning. Door de irritatie kan de coördinatie verminderen met daardoor een verhoogde valkans ontstaat. De pijn kan in verschillende gradaties aanwezig zijn; van heel lichte klachten (als een soort spierpijn) tot verlammende kramp. In de heviger gevallen is doorsporten onmogelijk. Het opvallende van deze blessure is dat de pijn snel kan verdwijnen na het stoppen. Na het hervatten komen de klachten snel weer terug. Vaak worden de klachten minder na enige training, in de minderheid van de gevallen verergeren de klachten.
De pijn wordt veroorzaakt doordat de spierfascie (omhulsel van de spier) te strak is voor de spier. Als een spier intensiever wordt gebruikt zoals de kuitbeenspier bij schaatsen (om goed evenwicht te kunnen bewaren) dan gaat er meer bloed naar de spier waardoor deze opzwelt. Doordat de fascie te strak zit kan de spier onvoldoende opzwellen en ontstaat er een tekort aan bloed en dus zuurstof in de spier. Dit geeft dan de pijnlijke sensatie. In bijna elke spier kan een dergelijk probleem zich voordoen, maar het meest wordt de klacht toch gezien in het onderbeen, soms in de onderarmen.
Bij ongevallen kan er een bloeding ontstaan in de spier waardoor de druk in spier (te) hoog wordt: er kan helemaal geen bloed meer de spier in. In dergelijke acute situaties moet direct operatief ingegrepen worden, anders sterft het spierweefsel. In het geval van de chronische logesyndroom is meestal geen operatie nodig, zelfs niet wenselijk.
Middels
fysiotherapie (rekkings- en spierversterkende oefeningen) kan de patient met een eventueel aangepast trainings-, loopprogramma veelal na enige weken weer voluit trainen. Uiteraard dienen achterliggende oorzaken als b.v. standsafwijkingen en verkeerde techniek meegenomen te worden in de behandeling en het voorkomen van de klachten.